Na 220 mijl komen we in het Best Western Hotel "Prescottonian" aan met een gezellige bar met "Happy Hour" waar we natuurlijk gretig gebruik van maken. Na een heerlijke douche en een verschoning eten we in het restaurant een heerlijke steak. Na het eten zitten we nog even met de plaatselijke bevolking aan de bar. Inmiddels is het hier alweer "Happy Hour" is. De gesprekken verlopen op dit uur wat anders, maar hoe later op de avond, hoe beter men elkaar verstaat, in elke taal.

30 september, Prescott - Las Vegas

Op zondag ochtend vroeg aanvaarden we na een lekker ontbijtje onze laatste etappe naar Las Vegas. We trekken nog even een half uurtje uit om te shoppen in een "Big K Mart". Doordat we met een commerciele auto rijden mogen we niet over de Hooverdam dus moeten we omrijden door Bullhead City.

Maar zover is het nog niet want we komen nog over verrassend mooie wegen die we voor een groot gedeelte ook op de heenweg hebben gereden maar er vanaf de andere kant toch weer heel anders uitzien, alle bochten gaan de andere kant op namelijk. Cock heeft even op Ed z’n motor gereden terwijl Ed met de auto rijdt. We raken het contact met de auto, met op dit moment Ed achter het stuur, even kwijt op een mooi stuk weg maar vinden hem, na wat heen en weer gereden te hebben, bij de volgende afslag toch weer terug.

Zodoende hebben we heel wat mijlen gereden op deze prachtige weg met vele flauwe en lange bochten. We tanken in Bagdad en Cock neemt het stuur van de auto weer over terwijl Ed weer op zijn motor stapt.

Vanaf nu gaan we via weg 97 naar weg 93 die volgens mij aangelegd is als kermisatractie want er zitten zowel bochten als diepe dalen en hoge bulten in waarbij je als je boven komt het vervolg van de weg niet kun zien terwijl er vlak achter die bult weer een bocht kan zitten, zeer veraderlijk allemaal, het lijkt wel een cakewalk.

Via een stukje Interstate 40 komen we in Kingman waar we afslaan naar weg 68 die ons via Bullhead City, waar de butsmutsen helaas weer op moeten, en weg 163 naar weg 95 voert. Weg 95 is een kaarsrechte weg die ons naar Boulder City voert en vervolgens aansluit op de Interstate 515 naar Las Vegas. De laatste 320 mijl zitten erop en we tanken de motoren af om ze vervolgens in de parkeergarage te stallen waar we ze ook opgehaald hebben.

In het hotel wordt het nog een gezellige avond want we hebben bij het Japanse restaurant gegeten waar ons eten door een Japanese goochelaar wordt klaargemaakt met allerlei capriolen, al met al bijzonder leuk allemaal.

We hebben met z’n zessen het kleine barretje van het hotel opgezocht en nog veel nagepraat over de overweldigende gebeurtenissen van de afgelopen week en zijn tevreden naar bed gegaan, er wacht ons nog een lange reis terug naar huis.

1 oktober, Las Vegas - Amsterdam

Maandagochtend neemt Jerry de motoren weer in ontvangst, wat zonder problemen verloopt. Dan nemen we 2 taxi’s naar het vliegveld. Wat we daar zien hebben we nog nooit gezien, een geweldige mensenmassa die klaarblijkelijk allemaal tegelijk uit Las Vegas willen vertrekken. Later blijkt dat er een aantal vluchten zijn gecanceld en al de passagiers van de overige vluchten vandaag tegelijk moeten inchecken. De mensenrij slingert zich door het gehele luchthavengebouw naar buiten, waar in de hitte nog een file van wachtende passagiers staat met een geschatte lengte van circa 2 mijl.

Tel daarbij de verscherpte veiligheidscontrole op en de chaos is compleet. Steeksproefgewijs worden de koffers van de passagiers op tafels tussen de menigte uitgepakt en gecontroleerd. Gelukkig mochten de pagagiers van North West Airlines binnen inchecken want daar was tenminste airco.

We hebben er 3 uur over gedaan om in het vliegtuig te komen waar op een gegeven moment 12 mensen teveel in zaten. Daardoor werden er vrijwilligers gevraagd die voor 400 dollar een andere vlucht wilden nemen, dat was zo opgelost dus. We vliegen in 3 uur en 30 minuten naar Detroit waar we laatste dollars omzetten in een paar heerlijke koele biertjes terwijl we wachten op onze vlucht naar Amsterdam.

Dat duurt gelukkig niet lang want na 45 minuten kunnen we instappen en na een vlucht van 7 uur landen we om 10.45 uur op Schiphol. De tassen zijn nog nooit zo snel op de band verschenen zodat we wel heel snel bij het ontvangstcomittee konden verschijnen. Het grote verhalen vertellen kan beginnen. Ik weet niet wat de anderen ervan vinden maar ik ben bijzonder tevreden over deze geweldige reis door Arizona die op een incident na toch vlekkeloos verlopen is. Hiermee wil ik dan ook Advanced Travel Partners bedanken, met name Ed, die welliswaar als deelnemer meeging, maar toch van onschatbare waarde is geweest voor deze fabelachtige reis en deze fantastische route voor ons heeft uitgevogeld.

Hierbij nog even de afgelegde mijlen en km.

Las Vegas	-	Kingman	157 mijl	=	251 km
Kingman	-	Flagstaff	194 mijl	=	310 km
Flagstaff	-	Scottsdale	244 mijl	=	390 km
Scottsdale	-	Tucson	245 mijl	=	392 km
Tucson	-	Willcox	265 mijl	=	424 km
Willcox	-	Show Low	255 mijl	=	408 km
Show Low	-	Prescott	220 mijl	=	352 km
Prescott	-	Las Vegas	320 mijl	=	512 km
Totaal			1900 mijl	=	3039 km

Einde van een mooie rit

Alle deelnemers Bedankt !